น.ส.ปัทมา จันทรานุกูล <1>
กรรมการบริหาร มูลนิธิประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทย <2>

           “สิบปากว่า ไม่เท่าหนึ่งตาเห็น” เป็นสัจธรรมแห่งการแสวงหาความรู้จริง โดยเฉพาะความรู้ด้านอสังหาริมทรัพย์ที่มีนวัตกรรมเกิดขึ้นหลากหลายทั่วโลก ยิ่งต้องหาโอกาสไปศึกษาให้รู้จริง กิจกรรมสำคัญหนึ่งของมูลนิธิก็คือการเป็นสะพานเชื่อมต่อความรู้กับทั่วโลกเพื่อนำมารับใช้การพัฒนาประเทศ ในครั้งนี้มูลนิธิจึง “พาทัวร์” ไปถึงเมืองโอแลงโด มลรัฐฟลอริดา สหรัฐอเมริกา 

ปโอแลงโด 
          นี่เป็นครั้งที่ 3 แล้วที่มูลนิธิประเมินค่าทรัพย์สินแห่งประเทศไทย “พาทัวร์” เพื่อสัมมนา-ดูงานอสังหาริมทรัพย์ในต่างแดน ครั้งก่อนไปบอสตัน (กันยายน 2547) แองเคอริจ, อลาสกา (กันยายน 2548) และครั้งนี้ ณ เดือนกุมภาพันธ์ 2549 ไปงานสัมมนาร่วมประจำปีระหว่างสมาคมผู้ประเมินค่าทรัพย์สินนานาชาติ (iaao.org) กับสมาคมสารสนเทศทางภูมิศาสตร์สหรัฐอเมริกา (urisa.com) เรื่องการสร้างแบบจำลองการประเมินค่าทรัพย์สิน (CAMA: computer-assisted mass appraisal) <3> - และระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์ (GIS: geographical information system) 
          คณะที่ไปดูงานมีผู้แทนทั้งจากภาครัฐและภาคเอกชน จำนวน 12 คน เช่น กรมธนารักษ์ (นำโดยคุณเทวัญ วิชิตะกุล ท่านรองอธิบดี) ธนาคารอาคารสงเคราะห์ สำนักงานแปลงสินทรัพย์เป็นทุน บริษัทประเมิน โดยมี ดร.โสภณ พรโชคชัย ประธานกรรมการมูลนิธิประเมินค่าทรัพย์สินไทยและผู้แทน IAAO ในประเทศไทย เป็นหัวหน้าคณะคนไทยในครั้งนี้ 

เก็บเกี่ยวนวัตกรรมการประเมินค่าทรัพย์สิน 
          ประเด็นหลักที่ไปศึกษาคือ CAMA โดยในยุคสมัยใหม่นี้ จะทำงานควบคู่กับ GIS เพื่อให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด โดยงานสัมมนานี้ระดมผู้รู้มาสอน มาอภิปรายกันถึง 4 วัน และยังมีนิทรรศการด้านเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้อง มีผู้เข้าร่วมงานทั้งหมดประมาณ 400 คนจาก 8 ประเทศทั่วโลก นอกจากนี้คณะของคนไทยยังได้รับความกรุณาเป็นพิเศษจากผู้จัดงานให้ไปดูงานการใช้ CAMA-GIS จริงในเทศบาลถึง 2 แห่ง 

          สำหรับเรื่อง CAMA นั้น ดร.โสภณ พรโชคชัย ได้นำมาใช้เป็นครั้งแรกในประเทศไทยเมื่อปี พ.ศ. 2533 ในโครงการจัดการที่ดินเมือง ของสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ณ พื้นที่ทดลองถนนประชาอุทิศ ห้วยขวาง ซึ่งครั้งนั้น ดร.โสภณ ได้มีโอกาสไปศึกษาเกี่ยวกับ CAMA จากศาสตราจารย์ของสถาบันนโยบายที่ดินลินคอล์น (lincolninst.edu) ซึ่งมีสำนักงานใหญ่ ณ นครบอสตัน สหรัฐอเมริกา

ความเป็นไปได้ในกรณีประเทศไทย 
          เทคโนโลยีการใช้ GIS เพื่อการประเมินค่าทรัพย์สินแบบ CAMA มีพัฒนาการที่ดีมากในปัจจุบัน สามารถเชื่อมโยงข้อมูลทุกภาคส่วนได้อย่างมีประสิทธิภาพ เช่น ภาพถ่าย วีดีทัศน์ เอกสาร ลายมือชื่ออีเล็คทรอนิกส์ รายงานประเมินค่าทรัพย์สิน แผนผัง แผนภูมิ ฯลฯ เทคโนโลยีเช่นนี้มีทั้งแบบที่ทำสำเร็จรูปและที่สร้างกันเองก็ได้ ที่ประเทศไทยควรเรียนรู้ก็คือ นวัตกรรมการประสานเทคโนโลยีต่าง ๆ และนำมาสร้างหรือปรับใช้ในประเทศไทยโดยไม่ไปลอกเลียนแบบมาโดยไม่ได้ศึกษาให้ดีพอ 
          ข้อจำกัดของไทยในการพัฒนาระบบ CAMA-GIS อย่างขนานใหญ่ในระดับประเทศก็คือ “วิสัยทัศน์” (ที่ยังไม่ยาวพอ) และ ความตั้งใจ (commitment, ที่ยังไม่เข้มข้นพอ) ของผู้บริหารระดับสูง อย่างเช่นแผนที่ดิจิตอล หน่วยงานในประเทศไทยต่างคนต่างทำ สิ้นเปลืองงบประมาณมากมาย แต่ถ้าได้ทำและใช้ร่วมกันทุกหน่วยเช่นในสหรัฐอเมริกา สิ่งต่าง ๆ ก็จะง่ายขึ้น เป็นพื้นฐานที่ดีในการประเมินค่าทรัพย์สินที่มีประสิทธิภาพ และยังความโปร่งใสและมีธรรมาภิบาลในวงราชการไทย

เราเชื่อมเครือข่ายทั่วโลก           
          ที่มูลนิธิสามารถ “พาทัวร์” ได้ก็เพราะว่ามูลนิธิได้รับความเชื่อถือจากนานาชาติ โดยได้ติดต่อสัมพันธ์กับนานาชาติมาอย่างต่อเนื่อง วารสารราย 2 เดือนของมูลนิธิที่จัดทำเป็น 2 ภาษา ส่งไปยังสมาคมอสังหาริมทรัพย์ประเทศต่าง ๆ ถึง 300 แห่ง นอกจากนี้ มูลนิธิยังเป็นสมาชิกขององค์กรอสังหาริมทรัพย์ระดับโลก เช่น สมาคมผู้ประเมินค่าทรัพย์สินนานาชาติ (iaao.org) สหพันธ์อสังหาริมทรัพย์นานาชาติ (fiabci.org) หรือระดับภูมิภาค เช่น สมาคมอสังหาริมทรัพย์อาเซียน (aaph.net) เป็นต้น 

          การเชื่อมโยงกันนี้ตั้งอยู่บนพื้นฐาน “win-win” กันทุกฝ่าย ทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนความรู้และความเข้าใจกันฉันมิตร และยังเป็นประโยชน์ต่อประเทศไทยโดยรวม เพราะหลายคนในโลกนี้ยังไม่รู้จักประเทศไทยเราด้วยซ้ำ